از خانواده Puniaceae از سرزمین ایران برخاسته، درختچه ای با شاخه های کمی تیغدار.
ترکیبات شیمایی:
در پوست ریشه انار چهار الکولوئید به نامهای پزودوپله تیه رین، پله تیه رین Pelletierine ایزو پله تیه رین و متیل پله تیه رین و مقدار زیادی تانن یافت می شود و دارای اثر کرم کشی و ضد ورم است.
میوه انار طبیعت سرد و تر دارد ولی قابض نیز می باشد.
در هر یک صد گرم آب انار:
آب 82 گرم، هیدراتهای کربن 16 گرم، سدیم 3 گرم، پروتئین 0.5 گرم، کلیسم 2 میلی گرم، پتاسیم 259 میلی گرم، مواد چرب 0.3 گرم، آهن 0.3 میلی گرم، تیامین 0.03 میلی گرم، ریبو فلاوین 0.03 میلی گرم، ویتامین C چهار میلی گرم، نیاسین 0.3 میلی گرم در میوه انار ویتامین های B1 ، B2 ، B3 ،B6 و C چهار میلی گرم وجود دارد.
خواص درمانی:
انار شیرین: تولید اخلاط صالح می کند ولی نفاخ است، در گرم مزاجها موجب نعوظ می شود. ترشح ادرار را افزایش می دهد.اگر آب انار شیرین بعد از طعام خورده شود برای تصفیه خون و تقویت کبد و یرقان و خفقان و سرفه گرم و صاف شدن صدا و رفع حکه(خارش) و باز شدن رنگ صورت نافع است. اسراف در خوردن آن مضر است. غذا را در معده فاسد می کند و معده را راست می‌کند و ایجاد نفخ می کند. اگر غنچه گل نا شکفته انار شیرین را با کمی زیره سبز سائیده باقدری آب گرم مخلوط و به اطفال شیرخوار بخورانند اسهال ساده آنان را که به سبب دندان در آوردن و عوارض ساده دیگر ایجاد شده باشد، رفع می کند. البته این کار باید چند روز تکرار شود.
انار ترش: طبیعت آن سرد و خشک است و قابض و ترشخ ادرار را زیاد می کند. حرارت معده و غلیان خون را تسکین می دهد
خواص کلی انار:
1. آب ترش و شیرین آن(500-250 گرم) را با حدود 100گرم شکر مخلوط کرده و خورده شود مسهل، صفرا و مقوی معده است و برای تب های صفراوی و جرب مفید است، و بار زن حامله و زردی رنگ صورت و خماری را بر طرف می کند.
2. انار ترش و شیرین را با پیه داخل آن بکوبید و با قند بجوشانید و آب آن را بنوشید، از استفراغ جلوگیری می کند. کسانی که قبل از غذا استفراغ می کنند باید قبل از غذا آن را بخورند.
3. دم کرده گلنار (گل انار) اسهال مزمن صفراوی را بر طرف می کند.
4. دم کرده گلنار به صورت قرقره برای از بردن زخمهای دهان به کار می رود.
5. برای برطرف کردن بواسیر، باید مقعد را با جوشانده پوست انار شست وشو داد.
6. جوشانده پوست ریشه انار کرم معده و روده را از بین می برد.
7. برای بر طرف کردن گلو درد و زخم گلو، جوشانده پوست انار و یا جوشانده ی برگ درخت انار را قرقره کنید.
8. اگر آب انار را با عسل مخلوط کنید و هر روز چند قطره در بینی بچکانید از رشد پولیپ در بینی جلوگیری می کند.
9. کبد را تقویت و رنگ صورت را شاداب می کند و برای صفراوی ها چاق کننده است.
10. برای براق کردن موی سر می توان با جوشانده پوست انار سر را در حمام ماساژ داده بعد از چند دقیقه آبکشی کنند.
11. برای بر طرف کردن سوختگی پوست، گل های انار را له و با روغن کنجد مخلوط کنید و این پماد را روی قسمت سوختگی بمالید.
12. هر شب کمی آب آن را با زهره گاو مخلوط کنید و در وش بچکانید کری را درمان می کند.
13. یک انار کامل را بسوزانید بعد نرم بسایید و با عسل مخلوط کنید و بر سینه و پشت ضماد کنید، سرفه ای که همراه با خون باشد را درمان می کند.
14. آن را شکافته و چند قسمت کنید و در سرکه بپزید بعد آن را بکوبید تا مثل خمیر شود سپس روی زخم بمالید.
15. یک عدد سالم و آبدار آن را در کنار آتش ملایم بپزید، بعد خوب له کرده و ضماد نمایید و رویش راببندید، چرک گوشه ناخن را بر طرف می سازد.
16. اگر داخل انار را خالی کرده و روغن گل سرخ را در آن بریزید و بر آتش ملایم بگذاریم سپس چند قطره در گوش بچکانید برای درد گوش بسیار نافع است.
17. اگر هر روز یک عدد انار سیاه بخورید سرفه های شدید و سخت وسیاه سرفه را درمان می کند.
انار سیاه: برای سیاه سرفه بسیار نافع است
رب انار:
1. رب انار ترش جهت جوش و برفک دهان که در دهان بگیرید بسیار مفیداست.
2. آن را باکمی عسل مخلوط نموده و ضماد کنید، زخم داخل بینی و سودا را درمان می کند.
3. اول معده را پاک سازید بعد رب انار شیرین و کهنه را با میل در چشم بکشید خارش گوش و زخم چشم را درمان می کند. مصلح آن مصطکی است.
هسته انار:
1. آن را بجوشانید و آبش را بنوشید، اسهال را بند می آورد.
2. آن را همراه با پوسته انار بکوبید و ضماد کنید خارش بدن را رفع می سازد و اگزما را درمان می کند.
پیه انار: آن را بکوبید و ضماد کنید کفش زدگی و ترک خوردگی های پاشنه پا را درمان می کند.
پوست انار:
طبیعت سرد و خشک ترکیب شیمیایی آن از تانن و اسیدهای آلی
1. آب جوشانده آن قابض و مقوی است، برای معالجه اسهال ساده و اسهالی که از مسومیت باشد و اسهال خونی مفید است و از خونریزی ها مخصوصا رحم جلوگیری می کند.
2. کوبیده خشک آن را به اندازه چهار گرم با آب گرم مخلوط کنید و بخورید، کرم های معده و روده را دفع می کند.
3. یک تکه از آن را بصورت یک سکه کوچک قیچی کنید بعد سفیدی و پیه روی آن را بتراشید تا نازک شود و یک ساعت روی آبسه دندان بگذارید و بعد عوض کنید و این عمل را تکرار کنید تا سر باز کند.
4. پاشیدن گرد کوبیده خشک آن برای خشک کردن زخم مصرف می شود.
5. آن را نرم بسایید و شبها به وسیله پنبه در دهانه رحم قرار دهید. ترشحات غیر طبیعی را متوقف می سازد و به عنوان شستشو برای التیام بواسیر و رفع ترشحات سفید مفید است.
6. در آب جوشانده آن بنشینید برای قطع کردن سیلان مفرط، ترشحات عادت ماهانه و همچنین در مواردی که معقد بیرون آمده باشد و همچنین بواسیر مفید است.
7. آن را با جَفت(پوست درخت بلوط) بسایید و روی پنبه بریزید و هر شب ضماد کنید . فیستول یا بواسیر را درمان می کند.
گل انار:
1. آن را بجوشانید و هر روز آب آن را در دهان قرقره کنید، پیوره را درمان و زخمهای دهان را التیام و از خونریزی بن لثه جلوگیری می کند.
2. گل انار را با برگ بو مخلوط بپزید و بر شکم ضماد کنید، از استفراغ جلوگیری می کند.
3. آن را بپزید و خمیر کنید و ضماد کرده و استراحت کنید. این کار را هر شب ادامه دهید کفش زدگی و ترک خوردگی پاشنه پا را بر طرف می سازد.
4. در استعمال خارجی، عصاره آن با گلاب برای رفع ورم چشم، با آب بارهنگ برای زخم آلت تناسلی و با سرکه برای باد سرخ بسیار نافع است.
پوست ریشه درخت انار: 120 گرم از آن را در یک لیتر آب بیست و چهار ساعت بخیسانید. بعد ده دقیقه در همان آب بجوشانید، سپس آن را صاف کرده و هر روز سه فنجان آن را به فاصله هر نیم ساعت بنوشید. قابض و مقوی است. قند ادرار را کم کرده برای کنترل تیلس البول(ادرار) مفید است، خون را تصفیه و از خونریزی رحم جلوگیری می نماید. ضد انگل است و برای دفع کرم کدو مفید می باشد.
نکته1
مضرات انار: کسانی که سرد مزاج هستند نباید در خوردن انار افراط کنند زیرا معده را سست و ایجاد نفخ می کند. این گونه افراد باید انار را با زنجبیل بخورند. جوشانده ی پوست درخت و پوست ریشه آن که برای رفع کرم بکار می رود ممکن است ایجاد سرگیجه و استفراغ کند.
نکته 2
انار یکی از میوه هایی است که در کتب مقدس چندین بار نام آن ذکر شده است.
احادیث در مورد انار:
پیامبر خدا(ص): انار مهتر همه میوه هاست و هرکس یک انار بخورد، چهل پگاه شیطان خویش را به خشم می آورد.
امام علی(ع): در هر دانه انار چون در معده جای می گیرد، حیاتی برای قلب و فروغی برای نفس است و شیطانی را که وسوسه نام دارد چهل شب بیمار می کند.
امام صادق(ع): چهار چیز اعتدال طبع می بخشد: انار سورانی(مکانی در عراق)، خرمای فارس پخته شده، بنفشه و کاسنی
امام صادق(ع): هرکس در هنگام خفتن، یک انار بخورد تا صبح جانش در امان است.
امام کاظم(ع): از جمله چیزهایی که آدم به فرزندش سفارش کرد، این بود که به وی فرمود: بر تو باد انار؛ چرا که اگر گرسنه باشی و آن را بخوری، سبزه ات کند، و اگر در حالی که سیری، آن را بخوری غذا بر تو گوارا می سازد.
پیامبر خدا(ص): انار را به پیه آن بخورید، چرا که شست و شو دهنده معده است.
امام علی(ع): انار را به پیه آن بخورید، چرا که معده را پاک می کند و هیچ دانه ای (از انار) در معده انسان مسلمان جای نمی گیرد، مگر این که آن را روشن می سازد و تا چهل پگاه شیطان و وسوسه را از آن دور می کند.
امام صادق(ع): انار را به پیه بخورید، چرا که معده را می پالاید و ذهن را افزون می کند.
امام عسگری(ع): پس از حجامت، انار بخور، اناری شیرین، چرا که خون را فرو می نشاندو خون را در درون تصفیه می کند.
| نوشته شده توسط فروشنده در شنبه 86/2/29 و ساعت 12:53 عصر | نظرات دیگران()
